เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงกับชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเขาได้โพสต์เล่าเรื่องราวของตัวเองลงบนเว็บไซต์แห่งหนึ่งของต่างประเทศ เล่าถึงปัญหาครอบครัว ที่เป็นปัญหาเรื้อรังไม่มีใครแก้ได้ แต่เมื่อเขาได้พาแฟนไปที่บ้าน ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ปัญหาที่เป็นอยู่ก็ค่อยๆดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ โดยเรื่องราวทั้งหมดมีอยู่ว่า…
ย่าของผม มักจะถูกแม่กลั่นแกล้งเสมอ ผมมักจะได้ยินญาติๆ พูดกันว่า สมัยที่พ่อจะไปขอแม่แต่งงาน แม่ของผมต้องการให้ย่าขายบ้าน ใช้เงินเก็บของย่าจ่ายไปจนหมด และไปซื้อบ้านอยู่ในเมือง ต่อมาพ่อทำธุรกิจ ฐานะทางบ้านก็เริ่มดีขึ้น แต่ก็นานหลายปีมาแล้ว ภาพที่ผมเห็นย่าก็ยังคงอาศัยอยู่ในห้องเก็บของ มีเพียงเตียง ผ้าห่ม และตู้เสื้อผ้า แต่ไม่มีหน้าต่างเลยสักบาน ทั้งมืดทั้งอุดอู้ คนแก่ขนาดนี้จะอยู่สบายได้อย่างไร
ปีที่ผ่านมา ร่างกายของย่านับวันยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ขา หลังจากที่ย่าลื่นล้มในครั้งนั้น ทำให้ย่าต้องใช้ไม้ค้ำในการเดิน แค่จะลุกเดินไปเข้าห้องน้ำยังลำบาก
ดังนั้นเวลาทานอาหาร แม่ก็จะเป็นคนเอาไปวางให้ที่เตียง ครั้งหนึ่งผมกลับบ้าน แม่ให้ผมเป็นคนตักอาหารให้ย่า ผมถามว่าถ้วยของย่าอยู่ที่ไหน แม่ก็จะตอบมาว่าอยู่ที่พื้นในห้องครัว
ผมเดินเข้าไปดูในห้องครัว พยายามมองตามพื้น และก็พบว่าที่มุมหนึ่งของห้องครัวมีถ้วยใบเก่าๆวางอยู่ ถ้วยใบนั้น รู้สึกเหมือนว่าจะเป็นถ้วยที่ย่าให้แม่ใช้ใส่อาหารให้ตั้งแต่สมัยยังอยู่ชนบท ว่าแต่ทำไมถ้วยของย่าถึงต้องมาวางอยู่บนพื้นแบบนี้ล่ะ? แถมถ้วยก็ไม่ได้ล้าง ข้างๆถ้วยก็มีถังขยะวางอยู่
ทุกครั้งที่ผมจะล้างถ้วยให้ย่า แม่มักจะบ่น บอกว่า ":ไม่ต้องล้าง มีเชื้อโรคติดอยู่หรือเปล่าก็ไม่รู้ หรือลูกอยากให้พวกเราต้องติดเชื้อกันไปด้วย" หลายครั้งที่ผมอยากจะบอกกับแม่ว่าอย่าทำแบบนี้กับย่าเลย แต่ก็ไม่มีประโยชน์ แถมพ่อก็ดูกลัวแม่ ไม่กล้าแม้แต่จะขึ้นเสียงใส่
เป็นครั้งแรกที่ผมพาแฟนไปที่บ้าน ย่าได้ยินว่าผมจะพาแฟนมา ก็รีบตื่นแต่เช้า ลุกมาอาบน้ำสระผม แต่งตัวใส่เสื้อผ้าสวย เมื่อเห็นแฟนของผม ย่าที่ยืนอยู่บนไม้ค้ำ ก็ค่อยๆเดินออกมาจากห้องอย่างช้าๆ ใบหน้ายิ้มแย้ม สายตาเต็มไปด้วยความรักและความเอ็นดู จากนั้นเมื่อถึงเวลาทานอาหารเย็น แม่ก็วุ่นวายกับการเตรียมอาหารต้อนรับ ผมจึงหันไปเรียกย่าออกมาจากห้อง เพื่อออกมาทานอาหารด้วยกัน "ย่า! รีบออกมาทานข้าวด้วยกันเร็ว !"
ใครจะรู้ว่า จู่ๆแม่ก็พูดขัดขึ้นมาว่า "ลูกรีบเอาข้าวไปให้ย่า ถ้วยวางอยู่ที่เดิมบนพื้น เร็วๆสิ!" แม่รีบเร่งทันที แฟนผมที่กำลังสังเกตุการณ์อยู่ ก็เลยเสนอตัวเข้ามาช่วย แต่แม่รีบห้ามทันที "ไม่ต้อง ไม่ต้องลูก! กลับไปนั่งเถอะ เดี๋ยวแม่จัดการเอง"
พูดจบแม่ก็เข้าไปในห้องครัว จัดการตักข้าวใส่ถ้วยให้ เมื่อตอนเช้าเห็นย่าบอกว่าอยากทานซุป แม่จึงตักน้ำซุปใส่ไปด้วย ประมาณ 2-3 ช้อน ใส่รวมไปในข้าว ไม่ใส่ถ้วยแยกให้ จากนั้นก็คีบผัก และเนื้อปลาอีกนิดหน่อย เมื่อแม่เดินออกมา แฟนผมก็รีบเข้าไปรับถ้วยในมือแล้วบอกแม่ว่า "หนูเองค่ะแม่ เดี๋ยวหนูเอาข้าวไปให้คุณย่าเอง" พูดจบก็รีบเดินเข้าไปในห้องของย่า ผมรีบเดินตามไปทันที
เมื่อผมเดินไปถึงประตู ก็เห็นว่าแฟนผมตั้งใจแกล้งทำถ้วยอาหารหกลงบนตัวของย่า และปล่อยชามตกลงกับพื้น แฟนผมก็รีบพูดขึ้นมาว่า "คุณย่าคะ ทำไมทำถ้วยตกแบบนี้ละคะ ถ้วยใบนี้หนูยังต้องเก็บไปให้คุณแม่ใช้ต่อนะคะ ทำไมย่าไม่ระมัดระวังเลย " จากนั้นก็หันมามองทางพวกผมแล้วก็พูดว่า "ดูเหมือนว่าคุณย่าจะไม่มีแรงทานอาหารเอง ถ้ายังให้คุณย่าอาหารแบบนี้อีก อาจจะทำตกเลอะเทอะเหมือนเดิมอีกก็ได้ เสียเวลามานั่งทำความสะอาดอีก หนูว่าให้คุณย่าไปนั่งทานอาหารกับพวกเราดีกว่าค่ะ จะได้ดูแลท่านไปในตัว”
ผมหันไปมองแม่ แม่น่าเปลี่ยนสีทันที ย่าบ่นออกมาเบาๆว่า "โถ… เสียของ เสียของหมด" พ่อที่เข้ามาเห็นเหตุการณ์ก็รีบบอกให้ไปเอาไม้กวาดมาทำความสะอาด พูดจบพ่อกับแฟนผมก็พาย่าออกไปนั่งทานอาหารบนโต๊ะด้วยกัน
ช่วงเวลาที่ทานข้าว แม่ไม่พูดอะไรออกมาเลยสักคำ แถมยังทำหน้าตึงตลอดเวลา ส่วนพ่อตอนรับแฟนผมเป็นอย่างดี คีบผัก คีบอาหารให้ แถมยังบอกให้เธอมาเที่ยวหาที่บ้านบ่อยๆ ส่วนแฟนผมก็คีบอาหารให้ย่าอย่างไม่รังเกียจ แถมย่าก็ยิ้มให้เธออย่างอารมณ์ดี
ผมได้ยินมาว่า ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์วันนั้น แม่ก็ยอมให้ย่ามาทานอาหารด้วยกันที่โต๊ะ แถมยังแยกอาหารให้ ไม่ใส่รวมกันเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว
ต่อมาพ่อก็โทรศัพท์มาหาผม ถามผมว่าแฟนผมตั้งใจทำแบบนั้นใช่ไหม ผมตอบกลับไปว่า ใช่" พ่อชมเธอยกใหญ่ บอกว่าเธอฉลาดมากๆ บอกให้ผมดูแลเธอให้ดีๆ แถมยังบอกให้พวกเรากลับไปเที่ยวหาพวกท่านบ่อยๆ
แฟนผมเธอได้พูดกับผมไว้ว่า ความเคารพนับถือและความกตัญญูกตเวทีต่อบิดามารดา เป็นสิ่งหนึ่งที่ลูกๆอย่างเราควรปฏิบัติ ซึ่งผู้ใหญ่บางคนที่มีสิ่งนี้เราก็ควรรักษาไว้ และเอาเป็นเยี่ยงอย่าง แต่ถ้าหากผู้ใหญ่บางคนที่ขาดสิ่งนี้ไป เราก็ไม่ควรแม้จะปฏิบัติตามและนั่นก็ทำให้ผมรู้สึกว่าผมเลือกคบผู้หญิงไม่ผิด เธอเป็นคนฉลาด แถมยังรู้จักปฏิบัติตัวอย่างเหมาะสม ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ค่อยเห็นด้วยกับสิ่งที่แม่ผมทำกับย่า แต่เธอเลือกที่จะใช้วิธีจัดการอย่างเหมาะสม
ข้อมูลจาก : LIEKR
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ