วันนี้น้องปาร์แมนออกมาแล้วนะคะ ด้วยความช่วยเหลือของหลายคน ขอบคุณครูหนึ่ง ครูบิ๊ก นู๋เล็ก คุณแจ๊ค พุ มากๆคะ
วินาทีที่ได้เห็นฟ้า!
ครูหนึ่งใจเย็นมากๆ ค่อยๆเอาไส้กรอกผูกมิตรกับน้องก่อน น้องแฮ่ๆๆขู่อยู่พักนึงก้อหยุดขู่ ครูค่อยๆหย่อนสายคล้องคอลงไปคล้องคอน้อง แล้วเอาชั้นไม้ไปวางให้น้องค่อยๆไต่ออกมา พอหัวน้องพ้นกำแพง สังเกตุเห็นสีหน้าของน้องได้เลย ว่าน้องยิ้ม!!! ยิ้มอย่างมีความสุขเหลือเกิน หางน้องกระดิก ดิ๊กๆๆๆๆๆๆ เรายืนดูอยู่น้ำตาไหลออกมา เด็กที่ไม่เคยออกมาจากกำแพงทึบเสมือนโดนขังมืด 5 ปี คงจะดีใจ และมีความสุขมากๆ เราเชื่อว่าใครอยู่ตรงนั้นคงน้ำตาไหลเหมือนเรา
[ads]
น้องไม่มีท่าทีดุเลย น้องคงเป็นแค่หมาที่เคยดุ แต่ตอนนี้น้องแก่มากแล้ว อายุก้อสิบกว่าขวบแล้ว น้องมีโรคผิวหนังเต็มตัวไปหมด ขาหลังเดินสั่นๆ เนื่องจากไม่เคยออกกำลังกาย หลังจากขึ้นมาจากบ่อก้อให้น้องได้เดินสูดอากาศ น้องมีความสุขมาก เดินไม่หยุดเลย จากนั้นพวกเราก้อพาน้องไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล โดยฝากแอดมิดไว้ก่อน เพื่อให้น้องแข็งแรง
หลังจากนี้
ทางเจ้าของหมายืนยันว่าไม่ยกน้องให้ เนื่องจากรักน้องมาก แต่ทางเราขอให้ ปรับเปลี่ยนที่อยู่ เปลี่ยนวิธีเลี้ยง ไม่อย่างนั้นเราจะยังไม่ส่งคืน แต่เราเสนอกับเค้าไปว่า เราจะขอรับอุปการะน้องเอง โดยจะสร้างคอกให้น้องอยู่ น้องจะได้อยู่กับหญ้า ได้วิ่ง ไม่ต้องอยู่แบบเดิมๆ อีก เราต้องมาลุ้นต่อนะคะว่าเจ้าของจะใจอ่อนรึเปล่า
(ขอ งดด่าเจ้าของหมานะคะ)
[ads]
ขอบคุณเนื้อหาจาก http://taghr.net/2016/03/20/50-489/
[ads=center]
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ