ศาลแพ่งสั่งแก้ ม.รามฯชดใช้ “2 แสน”จากเดิม7.2แสน คดีอาจารย์ให้ “เกรดไอ”นศ.ป.โท นิติฯ
วันที่ 16 กรกฎาคม ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เมื่อวันที่ 14 ก.ค. ที่ผ่านมา ศาลแพ่งมีคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ คดีที่นายประสาร ศรีสุภนันต์ นักศึกษาปริญญาโท คณะนิติศาสตร์ ม.รามคำแหง เป็นโจทก์ยื่นฟ้อง ม.รามคำแหง เป็นจำเลย เรื่องละเมิด พ.ร.บ.ความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ฯ จากกรณี รศ.ดร.ภูริชญา วัฒนรุ่ง อาจารย์ประจำคณะนิติศาสตร์ ม.รามคำแหง มีความขัดแย้งกับโจทก์ในชั้นเรียน ต่อมาให้เกรด I แก่โจทก์โดยมิชอบ ทำให้โจทก์ไม่สามารถสอบปิดเล่มวิทยานิพนธ์ได้ภายในระยะเวลาตามหลักสูตร และเสียโอกาสสอบผู้ช่วยผู้พิพากษาสนามเล็ก ภายหลังศาลปกครองกลางมีคำพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี ศาลปกครองสูงสุดพิพากษายืน โดยโจทก์ฟ้องต่อศาลแพ่งขอให้ ม.รามคำแหง ชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์เป็นเงิน 1,212,500 บาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ต่อปี
คดีนี้ศาลแพ่งมีคำพิพากษาชั้นต้นเมื่อวันที่ 15 ก.ค.2562 โดยอ้างอิงคำพิพากษาศาลฎีกาที่พนักงานอัยการเป็นโจทก์ และนายประสารเป็นโจทก์ร่วมฟ้อง รศ.ดร.ภูริชญา เป็นจำเลย ซึ่งข้อเท็จจริงเป็นที่ยุติว่า รศ.ดร.ภูริชญา กระทำละเมิด ม.รามคำแหง จำเลยซึ่งเป็นหน่วยงานของรัฐต้องรับผิดจากการกระทำของ รศ.ดร.ภูริชญา ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของจำเลย จึงพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน 720,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ต่อปี นับจากวันที่ 27 มิ.ย.2556 จนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ กับให้จำเลยใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ โดยกำหนดค่าทนายความให้ 10,000 บาท คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
ประกอบกับคดีนี้ สืบเนื่องจากคดีอาญาในศาลอาญาคดีทุจริตและประพฤติมิชอบกลาง ตามคำพิพากษาศาลฎีกาที่พนักงานอัยการเป็นโจทก์ และนายประสารเป็นโจทก์ร่วมฟ้อง รศ.ดร.ภูริชญา เป็นจำเลย ฐานเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ และเป็นเจ้าพนักงานซ่อนเร้นทำลายเอกสาร ซึ่งศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำคุก 1 ปี ปรับ 1 หมื่นบาท และรอลงอาญา 1 ปี ต่อมาศาลอ่านคำพิพากษาฎีกาไปเมื่อวันที่ 16 ก.ค.2561 แก้ให้เป็นรอการกำหนดโทษ 3 ปี ให้รายงานตัวกับคุมประพฤติปีละ 1 ครั้ง และให้จำเลยละเว้นการประพฤติใดๆ อันอาจนำไปสู่การกระทำผิดในทำนองเดียวกันอีก
ศาลอุทธรณ์ตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว ปัญหาวินิจฉัยที่จำเลยอุทธรณ์ว่าฟ้องโจทก์ขาดอายุความหรือไม่ เห็นว่าการอ่านคำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด วันที่ 4 ก.ย. 2556 ถือว่าวันดังกล่าวโจทก์รู้ตัวผู้กระทำละเมิด จึงเป็นวันที่โจทก์อาจบังคับใช้สิทธิเรียกร้องได้ เมื่อนับถึงวันฟ้องคดีนี้วันที่ 27 มิ.ย.2559 ยังไม่พ้นระยะเวลา 10 ปี คดีของโจทก์จึงไม่ขาดอายุความ ส่วนจำเลยอุทธรณ์ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมหรือไม่ ศาลเห็นว่าบรรยายฟ้องโดยแจ้งชัดซึ่งสภาพแห่งข้อหาแล้ว ไม่เคลือบคลุม สำหรับอุทธรณ์จำเลยว่าฟ้องซ้ำกับคดีปกครองหรือไม่ เห็นว่าคดีที่โจทก์ฟ้องศาลปกครองกลางเป็นเรื่องการขอให้เพิกถอนคำสั่งการประกาศผลสอบ ส่วนคดีนี้เป็นผลสืบเนื่องจากคดีอาญาต่อ รศ.ดร.ภูริชญา จึงไม่เป็นฟ้องซ้ำ
ปัญหาวินิจฉัยจำเลยต้องรับผิดต่อโจทก์เพียงใด ศาลเห็นว่า ค่าเสียหายที่โจทก์เรียกร้องมาล้วนเป็นผลจากการกระทำละเมิดของ รศ.ดร.ภูริชญา ที่โจทก์อ้างว่าหากโจทก์สอบวิทยานิพนธ์และสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทจะสามารถไปสอบผู้ช่วยผู้พิพากษาสนามเล็กได้ เป็นเรื่องในอนาคตที่ไม่แน่นอน ไม่สามารถยืนยันได้ว่าหากโจทก์สำเร็จการศึกษาแล้วจะไปสอบเป็นผู้ช่วยผู้พิพากษาได้ ความเสียหายส่วนนี้ที่โจทก์เรียกร้องมาจึงไม่ใช่ความเสียหายที่แท้จริง ส่วนค่าเสียหายที่เกิดจาก รศ.ดร.ภูริชญา ไม่ส่งคะแนนดิบและสมุดคำตอบ ทำให้โจทก์ไม่สามารถตรวจสอบคะแนนเกรด I ได้ โจทก์ต้องติดต่อประสานงานกับหน่วยงานต่างๆ เสียเวลา ค่าใช้จ่ายในการเดินทางและขอคัดถ่ายเอกสาร ล้วนเป็นค่าเสียหายโดยตรงจากการทำละเมิด
ส่วนการที่โจทก์ไม่ประสงค์สอบแก้คะแนนเกรด I เพราะประสงค์จะรอผลการพิจารณาอุทธรณ์ และโจทก์ได้ดำเนินการฟ้องคดีต่อศาลปกครอง จะถือว่าเป็นความผิดของโจทก์หาได้ไม่ การที่จำเลยกับพวกแก้ไขคำสั่งเกี่ยวกับเกรดของโจทก์ตามคำสั่งศาลปกครองแล้ว ก็เป็นคนละเรื่องกับค่าสินไหมทดแทนที่ต้องรับผิดเนื่องจากการทำละเมิดต่อโจทก์ และศาลเห็นว่า ค่าเสียหายที่ศาลชั้นต้นกำหนดมาสูงเกินไป เมื่อพิเคราะห์ถึงความร้ายแรงแห่งการทำละเมิด พิพากษาแก้เป็นว่าให้จำเลยชำระเงิน 200,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันที่ 27 มิ.ย.2556
