ลุงดม พนักงานอิเกีย วัย 71 เผยชีวิตหลังเกษียณ ขอทำงานจนกว่าจะทำไม่ไหว เพราะค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน แนะสังคมไทยเปิดโอกาสให้คนสูงวัยทำงานต่อไปให้นานขึ้น
เรื่องราวของ นายศรชัย อุปรมัย หรือ ลุงดม อายุ 71 ปี พนักงานร้านอิเกีย นับว่าเป็นเรื่องราวที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับหลาย ๆ คน ซึ่งลุงดมบอกว่า ตนเองอยากจะเป็นคนสูงวัยที่มีค่า-มีความสุข ตอนนี้ยังแข็งแรง ยังมีเวลาพักอีกเยอะถ้าทำงานได้ก็ทำไป
อ่านข่าว : เปิดใจ ลุงดม พนักงานอิเกียวัย 71 ปี อยากเป็นคนสูงวัยที่มีคุณค่า-ยังมีแรงทำงาน
เกี่ยวกับเรื่องนี้วันที่ 7 พฤษภาคม 2561 มีรายงานว่า ผู้สื่อข่าว วอยซ์ ออนไลน์ ได้มีโอกาสสัมภาษณ์ลุงดม เกี่ยวกับการทำงานเป็นพนักงานขาย แผนกห้องอาหาร ณ อิเกีย สาขาบางใหญ่ และชีวิตของชายวัยเกษียณที่ขอทำงาน ดีกว่าให้ลูกหลานเลี้ยงดู
ลุงดมพูดกับทีมงานด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มแม้จะง่วนอยู่กับการเช็กสต็อกว่า "พบกับผมได้ที่โชว์รูมชั้น 3 แผนกห้องอาหารนะครับ" ก่อนจะเผยเรื่องราวการมาสมัครงานว่า ตนเล่นโซเชียลไปเรื่อย ๆ ตามประสาคนว่างงานแล้วก็เห็นประกาศรับสมัครงานของอิเกียที่ยกเว้นเรื่องเพศ อายุ และการศึกษา จึงตัดสินใจลองสมัครดู
ณ วินาทีที่ตนเดินเข้าไปสมัครงานนั้น มีน้องผู้หญิงเดินมาหาด้วยใบหน้ายิ้มแป้นว่า "ลุงมาสมัครงานเหรอคะ" เรียกได้ว่าเป็นการตกหลุมรักอิเกียทันที ก่อนจะมีโอกาสเข้าไปสัมภาษณ์งาน แต่ทว่าตนไม่เคยรู้จักแบรนด์อิเกียมาก่อน แต่เคยทราบมาว่า สินค้าของอิเกียต้องเอากลับบ้านมาประกอบเองที่บ้าน
"หลังเห็นใบประกาศรับสมัครก็เสิร์ชข้อมูลเกี่ยวกับอิเกีย และอ่านประวัติของอิงวาร์ คัมพรัด (Ingvar Kamprad) ซึ่งผมเคารพแนวทางการดำเนินธุรกิจของเขา"
ลุงดม เล่าให้ฟังอีกว่า ตนเคยทำงานตำแหน่งผู้จัดการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค จ.สุราษฎร์ธานี มาตั้งแต่ปี 2512 อัตราเงินเดือนก้อนแรกคือ 900 บาท ตลอดระยะเวลาการทำงาน 37 ปี ช่วงแรก ๆ ไม่มีวี่แววของคำว่า แก่ชราและเกษียณอายุในหัวเลย ทำให้ไม่ได้วางแผนชีวิต รู้แค่ว่าตัวเองมีเงินเก็บอยู่ก้อนหนึ่ง ทั้งที่เป็นเงินสะสมและกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ แต่ไม่เคยคิดเลยว่าพอเกษียณแล้วจะเอาเงินไปทำอะไร
ก่อนเกษียณตนดีใจมาก คิดอยู่ว่าสบายแน่ ๆ เดี๋ยวได้ไปเที่ยวทุกที่ ตีกอล์ฟทุกวัน แฮปปี้มาก ๆ ตื่นเช้ามาทำอาหารเช้าเบา ๆ คั้นน้ำผลไม้ให้ลูกเมีย กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า แต่พอผ่านไปสักระยะหนึ่งกลับค้นพบว่า มันไม่ใช่สิ่งที่ต้องการจริง ๆ เพราะหลังเกษียณได้เพียง 6 เดือน ก็รู้สึกว่างเปล่า ก่อนจะกลับไปทำงานประจำอีกครั้ง โดยเริ่มต้นจากรับตำแหน่งผู้จัดการศูนย์ของบริษัทเอกชนขนาดเล็กทางภาคใต้ ก่อนย้ายมาอยู่กรุงเทพฯ แล้วรับงานทำป้ายโฆษณาไวนิล ต่อด้วยงานดูแลอพาร์ตเมนต์ย่านราชปรารภ และขับแท็กซี่
"หลานชวนออกจากงานดูแลอพาร์ตเมนต์ และให้ไปช่วยดูแลสนามฟุตซอลแถวบางใหญ่ แต่เขากลับมีปัญหาเรื่องเช่าพื้นที่ ผมก็รู้สึกเคว้งมาก เลยเลือกไปขับแท็กซี่ เพราะคิดเองว่ามันง่ายสุด แต่พอทำได้สักพักก็พาลูกค้าหลงทางบ่อยมาก จนลูกค้า 2-3 ราย นั่งร้องไห้ และผมก็ขาดทุนทุกวัน เติมแก๊สไม่เคยพอ"
หลังจากเลิกขับแท็กซี่ ก็ได้ไปช่วยงานโรงแรมของพี่สาวที่ จ.เชียงใหม่ ก่อนจะเห็นประกาศรับสมัครจากอิเกียใน 2 ปีให้หลัง ทั้งนี้จากประสบการณ์ของตัวเอง สังคมไทยต้องเร่งสร้างความเข้าใจในเรื่องการวางแผนการเงิน และการวางแผนการเกษียณอายุ เพราะหลายคนลุยงานหนักจนลืมนึกถึงเรื่องสำคัญ หรือบางคนอาจไม่มีความเข้าใจแจ่มชัด
เมื่อเกษียณอายุออกมามันสบาย ๆ ตนพาครอบครัวไปเที่ยวต่างประเทศเรื่อยเปื่อย แต่พอไป ๆ มา ๆ เหมือนน้ำเริ่มพร่องจากตุ่ม และถ้ายังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม ความจริงมันก็อยู่ต่อได้ แต่อาจไม่มั่นคงเท่าไหร่ บวกกับยิ่งนานไปยิ่งเหงาขึ้นทุกวัน ๆ
ลุงดม เผยเรื่องราวชีวิตในการทำงานว่า ตนไม่เคยป่วยจนต้องนอนโรงพยาบาลเลยสักครั้ง เพราะเคลื่อนไหวร่างกายตลอดเวลา เดินไปขึ้นรถไฟฟ้า ปฏิบัติหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ก่อนกลับบ้านพักผ่อนด้วยการดูหนัง
ลุงดม บอกวิธีการดูแลสุขภาพของตัวเองว่า ตนเล่นกีฬา ไม่ใช้ร่างกายเปลือง ทานอาหารมีประโยชน์ อาหารจำพวกเครื่องในจะเลือกทานเมื่ออยากจริง ๆ เท่านั้น และต้องทิ้งระยะห่างให้ร่างกายชำระล้างของเสียด้วย หรือการสูบบุหรี่ ก็ทิ้งห่าง 1 ชั่วโมง แล้วค่อยสูบมวนต่อไป แต่สุดท้ายก็เลิกบุหรี่แล้ว เพราะเจอบุหรี่ฝรั่งขึ้นรา สูบแล้วไอ เจ็บคอ จนต้องทิ้งหมดเลย เพราะยังไม่อยากฆ่าตัวตาย
การมาทำงานของตนก็เหมือนการมาออกกำลังกาย ไม่ต้องไปตีกอล์ฟให้เสียเงิน ร่างกายไม่เสื่อม กล้ามเนื้อแข็งแรง ความทรงจำดี
ก่อนที่จะเริ่มงานที่อิเกีย สาขาบางใหญ่ ในวันที่ 1 กันยายน 2560 นั้น ลุงดมได้ผ่านการอบรมจากต้นสังกัด ซึ่งเจ้าตัวเผยว่า ตอนแรก ๆ ตนนึกภาพธุรกิจไม่ออก เพราะตนทำงานราชการตลอด ในหัวเลยมีแต่คำว่า เรื่อง เรียน ที่ส่งมาด้วย เพื่อโปรดทราบ ด้วยความเคารพ ฯลฯ ทุกอย่างมันเป็นแท่งไปหมด พอมาเจอคำว่า สโตร์ เซลฟ์เสิร์ฟ มันอะไรกันนะ ไม่รู้เรื่องเลย จนมาเข้าใจจริง ๆ ก็ตอนเริ่มงานที่บางใหญ่
ตนไม่กลัวใครกล่าวหาว่า "โง่" ตนถามหมด ถามทุกเรื่องที่อยากรู้ ด้านน้อง ๆ เด็ก ๆ ในอิเกียก็ดีกับตนมาก แต่ละคนคอยสอน แนะนำ หรือบอกซ้ำ ๆ สารพัด ยังไม่เคยเห็นใครทำหน้ายุ่งหน้ายับใส่ตนสักคน
กว่าจะมาเป็นพนักงานอิเกียไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องผ่านอะไรมาเยอะแยะ และสิ่งสำคัญที่ผู้สูงอายุทุกคนต้องเรียนรู้คือ ต้องทำใจให้ได้ ไม่ว่าจะเคยเก่ง เคยตำแหน่งใหญ่มาจากไหน พอมาเริ่มต้นใหม่ต้องเก็บทุกสิ่งเข้าลิ้นชักแล้วล็อกให้แน่น
ลุงดม บอกอีกว่า สังคมต้องสอนให้เด็ก ๆ ทราบว่า ค่าขอความเป็นมนุษย์อยู่ที่การทำงาน ดังนั้นต่อไปเมื่อเด็ก ๆ โตขึ้นก็อย่าคิดไปเองว่า เกษียณแล้วจะสบาย เพราะคำว่าสบายมันหมายความว่า คุณเกือบจะตายแล้ว การทำงานจริง ๆ แล้วถ้าเราทำด้วยความรักมันไม่ได้ลำบากอะไรเลย คำว่าค่าของคนอยู่ที่การทำงาน ไม่ใช่เพียงแค่คำศัพท์ลอย ๆ
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ