อาชีพเสริม

Advertisement Advertisement

  คุณภคพล กิจประภาศิริ วัย 28 ปี อดีตพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน ปัจจุบันหันมาสร้างกิจการของตัวเอง ด้วยอาหารญี่ปุ่น เมนู เทมปุระ คุณภคพล เผยแนวคิดเบื้องหลังว่า เทมปุระ น่าจะนำมาทำเป็นของกินเล่นได้  เนื่องจากตัวเองชอบกินเทมปุระมาก       “ผมเดินทางไปญี่ปุ่นบ่อย ชอบกินเทมปุระ ไปนั่งกินที่ร้านอาหาร แต่อยากกินแค่เทมปุระไง ก็เลยเกิดไอเดียว่า ทำไมไม่ทำเป็นสแน็ก กุ้ง หอย ปู ปลา ผัก นำมาทอดได้หมด” ส่วนสาเหตุที่ลาออกจากพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน ก็เนื่องจาก เบื่อการเดินทาง และคิดว่าน่าจะทำอะไรเป็นของตัวเองดีกว่า ด้วยความรู้ที่เคยมี ทางด้านการทำอาหาร เนื่องจากเคยเป็นผู้ช่วยพ่อครัวที่โรงแรมแมริออท ทำให้คุณภคพล ตัดสินใจพัฒนาสูตรเทมปุระให้เป็นของตัวเอง โดยไม่แพง แต่เป็นของทอดแบบญี่ปุ่น ยังทาด้วยซอสเผ็ด และราดชีสเยิ้ม ถูกใจผู้บริโภคยุค 4G     “ตอนแรกไปขายที่ เอแบค บางนา  นั่งขายอยู่หลายชั่วโมงได้ 2 กล่อง  รับงานถัดมา […]

  “ทำมาก็หลายอาชีพแต่ไม่เป็นอย่างที่หวัง เลยเลือกเสี่ยงโชคหันมายึดอาชีพขายผลไม้ซะเลย” นี่เป็นคำพูดของ คุณมาโนชย์ คำบุญมี วัย 57 ปี เจ้าของร้านผลไม้ที่ขายมานานร่วม 23 ปี คุณมาโนชย์ เล่าว่า เดิมทีเป็นคนจังหวัดชัยภูมิ ก่อนหน้านี้ทำมาหลายอาชีพแต่ยังไม่ลงตัว มิหนำซ้ำยังมีหนี้หลักแสนจากการกู้ยืมเพื่อไปทำงานต่างประเทศ แต่ไปได้ไม่นานก็ถูกส่งตัวกลับบ้านเกิด ในเมื่ออยู่บ้านแล้วไม่รู้จะทำอะไร จึงมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพฯ พร้อมภรรยาและลูกทันที เริ่มต้นจับธุรกิจขายผลไม้รถเข็น ขายปีแรกสามารถปลดหนี้หลักแสนบาทได้ สามารถส่งลูก 2 คนเรียนจบปริญญาตรี มีหน้าที่การงานทำที่ดีถึงทุกวันนี้ ในช่วงแรก ไม่มีจุดจอดประจำ ตื่นเช้าตั้งแต่หกโมงเช้า กลับบ้านตีหนึ่ง ไม่ก็ตีสอง ต่อมาจึงลองเสี่ยงโชคเลือกมาขายหน้าบริษัท และที่ตลาดสด ย่านประชานิเวศน์ 1 ประชาชื่น เขตจตุจักร กทม. ปรากฏว่าอยู่ยาวมาเป็น 10 ปี ลูกค้าคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี จนกลายเป็นลูกค้าประจำ ผลไม้มีสารพัดอย่าง ทั้ง แตงโม มะม่วง มันแกว สับปะรด มะละกอ ฝรั่ง ผลไม้ดองผสมผสานกันไป ราคาของดองถุงละ 15 […]

  “เส้นทางเศรษฐีออนไลน์” มีนัดพูดคุยกับ  คุณกองศักดิ์ จันทะสี อายุ 40 ปีเศษ ที่อนุญาตให้เรียกชื่อแบบกันเองว่า “สมชาย” เจ้าของกิจการ “ขนมปังเทวดา” ขนมปังนึ่งทาเนยนม-สังขยา บนรถเข็น ที่ดูรูปลักษณ์ภายนอกสุดแสนจะธรรมดา แต่ทว่าบอกเลยโด่งดังใช่เล่น เคยออกรายการโทรทัศน์หลายช่อง และสื่ออื่นมาแล้วไม่รู้กี่รายการ ความน่าสนใจที่สื่อหลายสำนักให้ความสนใจก่อนหน้านี้ อาจไม่ได้โฟกัสไปที่ตัวสินค้าตรงหน้าของเจ้าของร้านอารมณ์ดีท่านนี้ หากทว่าน่าจะเป็นเรื่องของรูปแบบการขาย ที่ “ขนมปัง”ส่วนหนึ่งซึ่งถูกฝากไว้ที่ร้านแห่งนี้ มาจากผู้ใจบุญทั้งหลาย ใช้เงินซื้อไว้ แต่ไม่นำขนมปังกลับบ้านไป หากแต่มี “การฝาก”ไว้ ให้กับคนยากไร้ คนป่วย คนท้อง ฯลฯ สามารถมารับประทานฟรีได้ตามจำนวนที่กำหนดไว้ในแต่ละวัน     ก่อนจะลงรายละเอียด ที่มาที่ไปของการประกอบกิจการในลักษณะดังกล่าว มาฟังคุณสมชาย เล่าประวัติส่วนตัวให้รู้จักกันมากขึ้นสักหน่อย “เรียนจบแค่ ป.6 ครับ ตอนอยู่อุดรฯ ทำอาชีพมาสารพัด พอทำบัตรประชาชน ตอนอายุ 15 ก็มุ่งหน้าเข้าเมืองหลวงทันที  แรกๆ ไปเป็นเด็กเสิร์ฟ เด็กปั๊ม  ค้าขายมาหลายสิบอย่างแล้ว ทั้งผลไม้ มีลูกชิ้น ไส้กรอก […]

  หนุ่มไทลื้อดีกรีวิศกรรมศาสตร์เสียพ่อทิ้งป.โทใช้ทักษะพื้นฐานสำคัญด้านวิศวกรพลิกชีวิตทำ “หมี่กรอบลำไย”จำหน่ายโกยรายได้มากกว่าเงินเดือนประจำ เมื่อวันที่ 3 เม.ย.61 นายกษิดิศ เกษตรการุณย์ หรือ โอห์ม วัย 30 ปี อยู่บ้านดอนไชย หมู่ 5 ต.หย่วน อ.เชียงคำ จ.พะเยา ดีกรี คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้า ธนบุรี และพ่อได้เสียชีวิตลงขณะที่กำลังศึกษาระดับปริญญาโท ตัดสินใจกลับบ้านมาผลิตหมี่กรอบลำไย จำหน่ายและสร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำมากกว่าเงินเดือนประจำ สามารถส่งน้องสาวเรียนต่อพยาบาลจนสำเร็จการศึกษา และเป็นหัวหน้าครอบครัวแทนพ่อได้อย่างสบาย นายกษิดิศ หนุ่มไทลื้อเจ้าของผลิตภัณฑ์หมี่กรอบลำไยเจ้าแรกและเจ้าเดียวของจังหวัดพะเยา กล่าวว่า เมื่อปี 2554 หลังจากเรียนจบระดับปริญญาตรีแล้ว ขณะที่กำลังสอบปลายภาคของระดับปริญญาโท ภาคเรียนแรก ได้ข่าวจากทางบ้านว่าพ่อเสียชีวิต ครั้งนั้นคือจุดเปลี่ยนของชีวิต แม่ขาดคู่ชีวิต น้องสาวกำลังจะเรียนต่อพยาบาลต้องใช้เงินไม่น้อย ขณะเดียวกันก็ไม่ได้มีเป้าหมายชีวิตว่าจะต้องเป็นวิศวกรฯอย่างที่ได้เรียนมา เนื่องจากหลังเรียนจบเคยไปฝึกงานและทำงานอยู่ระยะสั้นๆ รู้สึกว่าไม่ใช่ตัวเอง เมื่อเสียพ่อไปแล้ว จึงตัดสินใจกลับบ้าน ยุติการเรียนต่อระดับปริญญาโททั้งๆ ที่ลงทะเบียนเรียนไปแล้ว เมื่อกลับมาบ้านก็ยังไม่ได้ทำงาน เป็นคนว่างงานประมาณ 1 ปี ต่อมาคิดอยากทำหมี่กรอบลำไย เพราะลำไยเป็นผลไม้ขึ้นชื่อของ อ.เชียงคำและชอบทานประจำ […]

  สกู๊ปโดย : เส้นทางเศรษฐี ด้วยค่าครองชีพที่สูงขึ้น แต่ค่าจ้างแรงงานตามไปไม่ทันกับข้าวของที่แพงขึ้น ทางเดินของมนุษย์เงินเดือนมีอยู่สองตัวเลือกคือ ประหยัด ลดค่าใช้จ่าย หรือ หารายได้เสริมเพิ่มเติมเข้ามา (ในขณะที่บางคนก็ทำทั้งสองทาง) เส้นทางเศรษฐีออนไลน์ มีโอกาสไปร่วมงาน วันยางพาราและกาชาดบึงกาฬ 2561 ที่ จ.บึงกาฬ เมื่อช่วงวันที่ 17-23 ม.ค.ที่ผ่านมา  ได้พบเห็นคนทำอาชีพอิสระมากมาย ทั้งทำเป็นหลักและทำเป็นอาชีพเสริม อย่าง คุณฐิติวรดา วงษ์วาสน์ หรือ คุณต่าย     คุณต่าย บ้านอยู่ อ.เซกา จ.บึงกาฬ แต่มาทำงานเป็นเจ้าหน้าที่กองคลังและการเงิน ที่องค์การบริหารส่วนจังหวัดบึงกาฬ ซึ่งอยู่ห่างกันราว 80 กิโลเมตร จึงเลือกที่จะมาเช่าหออยู่ในตัวเมืองบึงกาฬ ระหว่างเวลาปกติก็ทำงานปกติ แต่เมื่อมีเวลาว่างช่วงเย็น ก็มาสวมบทบาทแม่ค้าขาย เนื้อโคขุนย่าง ไม้ละ 10 บาท ซึ่งเส้นทางเศรษฐีออนไลน์ ก็ได้พบกับเธอ ตอนที่เธอมายืนย่างเนื้อขายที่งานวันยางพาราและกาชาดบึงกาฬ 2561 นี่เอง คุณต่าย เล่าว่า ปกติ […]

  "เมื่อรายได้ไม่พอกับรายจ่ายก็ต้องหาเพิ่ม" สองสามีภรรยาอดีตเซลส์ขนมขบเคี้ยวหันมาขายมะพร้าวน้ำหอมคว้านกินได้ทั้งลูกสร้างรายได้วันละกว่า8,000บาท เมื่อวันที่ 24ก.พ.นายอำพร และนางติ๋ม โตโส  สองสามีภรรยาชาว ตำบลพระครู  อำเภอคูเมือง จังหวัดบุรีรัมย์  อดีตเซลส์ขายขนมขบเคี้ยวส่งตามร้านค้าแต่ประสบปัญหารายได้ไม่เพียงพอกับค่าใช้จ่ายจึงได้หันมายึดอาชีพขายมะพร้าวน้ำหอมสด ปั่น และวุ้นมะพร้าว ริมทางเท้าในเขตเทศบาลเมืองบุรีรัมย์แทน ช่วงแรกของการออกมาหารายได้เพิ่มก็ยังขายไม่ดีเท่าที่ควร เนื่องจากน้ำมะพร้าวสด และปั่นก็มีขายอยู่ทั่วไป นายอำพรจึงได้ไปค้นหาวิธีการคว้านมะพร้าวแบบกินได้ทั้งลูกในอินเทอร์เน็ต  เพราะมีความเชื่อว่าน่าจะดึงดูดความสนใจให้กับลูกค้าได้มากขึ้น  แล้วสั่งมีดคว้านมะพร้าวจากอินเทอร์เน็ตมาทดลองทำเองใช้เวลาฝึกอยู่1เดือน ก็สามารถทำมะพร้าวคว้านขายได้ พร้อมทั้งบรรจุใส่กล่องพลาสติกให้ดูน่ารับประทานมากขึ้น ผลปรากฎว่าได้รับการตอบรับจากลูกค้าทั้งข้าราชการ  ประชาชน และนักเรียนนักศึกษามาซื้อไปรับประทานคึกคักมากขึ้น ทำให้มียอดขายเพิ่มขึ้น ปัจจุบันมียอดขายวันละ 400 – 500 ลูก ราคามะพร้าวปั่นขายแก้วละ 25 บาท น้ำมะพร้าวสดถุงละ 10 บาท แก้วละ 20 บาท วุ้นมะพร้าวแก้วละ 10 บาท  ส่วนมะพร้าวคว้านแบบกินได้ทั้งลูกขายลูกละ 25 และ 30 บาท ทำให้มีรายได้เฉลี่ยวันละ 7,000-8,000 บาท หักต้นทุนแล้วก็จะเหลือกำไรวันละ 3,000 บาท   […]