ในไทยโชคดีสุดแล้ว!! สาวไทยในลอนดอนเล่าประสบการณ์หาหมอที่อังกฤษ หมอเก่ง แต่จองคิวยาก-ค่ารักษาแพงสุดๆ!!





 

เรามักจะเห็นข่าวความขัดแย้งระหว่างคนไข้กับโรงพยาบาลรัฐเสมอ โดยส่วนใหญ่เป็นเพราะหมอและพยาบาลไม่ทำตามใจผู้ป่วย ลองอ่านประสบการณ์จากคุณ Hooyin Brarypaul สาวไทยในลอนดอน ประเทศอังกฤษ แล้วคุณจะรู้เลยว่าเมืองไทยโชคดีสุด ๆ แล้ว

 

ไม่เคยคิดว่าชีวิต ต้องมาอยู่ต่างแดน

มา วันนี้จะเล่าเรื่องการหาหมอของที่นี่ (หัวข้อนี้มันจี้ดในใจ มาตลอด ขอสอยยาวหน่อยนะ)

ก่อนอื่นเลย คนที่ประเทศผู้ดีบริติชนี่ เวลาเค้าป่วย เค้าหาหมอกันยังงาย ติ้กต่อกๆๆๆๆๆ มาแรกๆก็คิดว่า เหมือนเมืองไทย ใช่มั้ยยยย ป่วยหรอ ก็ไปหาหมอ ไปคลินิคเลยสิ มันไม่ง่ายขนาดนั้นค่ะ ได้ชื่อว่าเปนเมืองผู้ดี มันต้องมีขั้นตอนหน่อย

อันดับแรก ทุกคนก็ต้องรีจิสเตอร์ gp (General Practitioners ) ก็อารม คลินิคแถวบ้าน ซึ่งก็ต้องใช้ บัตรพาสปอร์ต BRP card และ prove of address 
แปลว่าไรอ่า ก็แปลว่า ต้องมีที่อยู่จิงตรงตามกะบัตร คือต้องอาศัยอยุ่จิงในประเทศนี้ ถึงจะรีจิสเตอร์ได้ฮะ
ขั้นตอนนี้ ทำครั้งเดียวจบไม่ยาก ผ่านนน

ต่อไป เวลาป่วย เดินไปหาหมอเลยได้มะ
หึๆๆๆ (ภายใต้เสียงหัวเราะมีคราบน้ำตาเล็กน้อย)
ต้องโทรศัพท์ ขอนัดคิวค่ะ. ย้ำ. ใช้คำว่าขออออออออ นัดคิว ขออออค่ะ ขออออ
คือแบบ โทรติดยากมากกกกก และต้องโทร8 โมงเช้าเท่านั้น กะตอนเยนๆอีกรอบประมาน6โมงเยนแค่นั้น 
ก็ส่วนใหญ่ เท่าที่จำได้ โทรแค่20-50ครั้งท่าวววววนั้น ถึงจะรับสายอ่า ก็แค่นั้นนนเอ้งงง (มองบนเกลือกตาด้วย) ที่นี้พอโทรติด มันจะมีให้กรอกข้อมูลทางโทรศัพท์ วันเดือนปีเกิด และเบอร์โทร เสดละก็รอๆๆๆๆอีกสัก5นาที เพื่อได้คุยกะคนที่รับบุ้คคิว 
เค้าจะถามอาการว่าเปนไร ถ้าไม่ด่วน เค้าก็ไม่ค่อยอยากจะปล่อยคิวให้ หรืออออ ถ้าให้คิว ก็อีก3วัน 5วัน 1วีค ซึ่งจินตนาการออกมั้ย ป่วยตอนนี้ ไข้สูง ไอหนัก น้ำมูกไหล เจบคอ คัน ผื่นขึ้น สารพัดอาการ มันเปนตอนนี้ค่ะคุณ แต่คิวอีก5วัน เอออ ดีงาม พอถึงวันนัด ก็ทนจนหายพอดี เจบจนชาชิน สมมุติเปนไข้เปนหวัด เปนจนทนรอวันนัด ก็น่วมละ 

อ่ะ พอถึงที่gp ก็ต้องไปกดที่คอมพิวเตอร์ วันเดือนปีเกิด อักษรนำหน้านามสกุล แล้วนั่งรอค่ะ ไปต้องตรงเวลา ย้ำค่ะ ต้องตรงเวลา ห้ามสาย ทุกคิวมีเวลาตรวจ10นาที แล้วพอถึงคิวเรา ชื่อเรานามสกุลเราก็จะขึ้นบนจอ พร้อมเสียงตี้ดดดดด และบอกห้องตรวจ
เช่น mr.hanako okarake room no.5
ทุกคนที่นั่งรอมีหน้าแหงนมองรอชื่อและเสียงตี้ดดด

ขั้นตอนเจอหมอ ก็ธรรมดาๆ ปกติเหมือนบ้านเรา ที่เพิ่มเติมคือหมอที่นี่ ต้องตรวจไปด้วย บันทึกอาการไปด้วยในคอม คือต้องพิมเองทั้งหมด ทุกอย่างตามอาการ และยาที่เคยสั่งจ่ายจะอยุ่ในคอม หมอก็จะดูประวัติและอาการที่เคยเปนอย่างละเอียดได้ในคอมเลย 

ข้อดี มีนะ ก็ตรวจเสดก็กลับบ้านได้เลยจ่ะ หมอจะทำการสั่งยาผ่านเนต ไปยังร้านขายยาที่ใกล้บ้านเราที่สุด รับยาและไม่มีการเสียกะตังงงงง เปนอะไรที่ยอดมาก

แต่….ถ้าหมอไม่สั่งยาให้อ่า ตรวจแล้วบอกว่า 
ไม่เหนเปนอะไรเลยยยย 
อาการแบบนี้ไม่จำเปนต้องมา 
คุณอ่อนไหวไปมั้ยถึงมาหาหมอ 
คราวหน้าไม่เปนมาก ก็รักษาเองอยุ่บ้านดีมั้ย 
ป่วยแล้วค่อยมา ไม่เคยจะมาตรวจอัพเดตgeneral test บ้างเลยหรอออ 
ยังยืนอยุ่ได้นี่ อาการไม่หนักเลย ไม่เหนจะร้อง

เปนคุณอ่ะ รู้สึกยังงายล่ะค้าบบบบ

สำหรับเรา เคยยกของหนักบ่อยๆ และรู้สึกเจบมาก ที่ซี่โครงด้านซ้าย ก็บุ้คไปหาgp แต่ที่นั่นเค้าตรวจได้แค่เบื้องต้น ก็เลยส่งตัวไปที่รพ.ต่ออีกที
คราวนี้งานงอก รอไปสิคะ ให้ทาย กี่นาน
3ชม ค่ะ นี่แสตนดาร์ดเลยจ่ะ พอถึงคิวรีจิสเตอร์เชคเบื้องต้น
ประโยคเด็ด พยายบาลบอก ไม่สาหัสเลย กลับบ้านมั้ย ไม่เหนจะร้อง ยังโอเคนี่ ยืนได้ 
โอ้โห…… มันสุดจะบรรยาย นี่หรอประเทศที่พัฒนาแล้ว อิชั้นรอ3ชมเพื่อลงชื่อ แล้วสิ่งที่ได้คือ….อะไร
คราวนั้นเลยกลับบ้าน แล้วบุ้คgp อีกทีเล่าให้หมอฟัง แล้วหมอก็ให้ยาแก้อักเสบมากิน สรุป ตั้งแต่เริ่มเจบ จนได้ยา ใช้เวลารวดเรวเฟร่ออออ แค่21วัน
ค่ะ ไม่ต้องตกใจ เจบจนชา และชินไปละ เห้ออออ

ครั้งต่อมา ลูกสาวคนสวย เจบในรูหูจนนอนไม่ได้ ตรวจก็แล้ว กินยาก็แล้ว เปลี่ยนยา หาหมอใหม่ก็แล้ว 1เดือนแล้ว ก็ร้องเจบจนนอนไม่ได้ เลยตัดสินใจไปรพแทน คือ แบบฉุกเฉินเลย คุนคะ มันเปนประสบการณ์ที่ดีมากค่ะ

ดิฉัน แทบจะรู้จักทุกคนที่นั่งรอด้วยกัน และทุกคนที่ไปรพ ฉุกเฉิน ได้รับยาเบื้องต้นเหมือนกันค่ะคุณ นั่นคือ ยาแก้ปวดชนิดน้ำ ไม่ว่าจะเดกเลก ผู้ใหญ่ รอไปค่ะ 1ชม ได้เรียกชื่อรับยาแก้ปวด ที่จอเขียนไว้เลยว่า 4ชมค่ะคุน กว่าจะถึงคิวเจอหมอ(อย่างต่ำนะคะ อิชั้นจำได้ว่าคืนนั้นไป3ทุ่ม อิชั้น(สรรพนามเริ่มเปลี่ยน555)กลับบ้านตี5 เพื่อการได้ยาแก้อักเสบธรรมดา แบบฉุกเฉิน(โดยไม่ต้องโทรบุ้คกะทางgp แล้วรออีก5วันแค่นั้นนนนค่ะ) คือสามารถเข้ารักษา ที่เค้าเรียกว่า sameday รับยาได้เลยทันที 

ที่เด็ดกว่านั้น รพฉุกเฉินค่ะ มีหมอ เบ็ดเสดทั้งสิ้นค่ะ.
!
!
!
!
1คนค่ะ

และหมอต้องทำหน้าที่ตรวจ พิมคอม จ่ายยาหยิบยาเองค่ะ และหมอไม่ได้นอนค่ะ วันนั้นลูกสาวกลับมาบ้าน แล้วบอกว่า ไม่ไปอีกแล้ววว wait too long
หลังจากนั้นเวลาป่วย จะรีบเชื่อฟัง กินน้ำอุ่น รักษาตัวอย่างดี เพราะกลัวการรอหมอค่ะ บอกเลยว่าเข็ด ทั้งแม่ทั้งลูก

ส่วนตัวเคยแม้กระทั่ง เปนก้อนนิ่วในตับอ่อน ปวดชนิดต้องใช้มอฟีน รอ2วันในรพ กลางลอนดอน แบบว่ากินอะไรไม่ได้3วัน แม้แต่น้ำ สิ่งที่ได้คือหมอ8คนรุมตรวจ และบิลค่ารพ คืนละ4หมื่นบาท คูน2วัน แล้วพยาบาลมาบอกว่าไม่มีเตียงผ่าตัด เตมหมด ผ่างงงง คือเสียตังฟรีเกือบแสน มานอนโดดเดี่ยวในรพ มีม่านกั้นสีเขียวๆและไม่ใช่ห้องหับพิเศษอะไร ถ้านอนรพที่ไทย คืนละ5000บาท ได้ทั้งห้องส่วนตัวและคนเฝ้าไข้ได้

เลยตัดสินใจด่วนต้องบินกลับมารักษาผ่าตัดที่ไทย (สมิติเวชสุขุมวิท) เครื่องลงปุ้บผ่าทันที ไม่เหนต้องรออะไรทั้งสิ้น 

ครั้งนั้นบอกเลย รักประเทศไทยทันที ไม่งั้นตายที่อังกิดละ 

ทั้งหมดคือเรื่องราวของการหาหมอที่อังกิด ที่ทุกคนส่ายหน้ากันหมด 
แต่ทั้งนี้ ไม่ใช่ว่าหมอไม่เก่งนะ หมอเก่งมากๆ แต่แค่เพราะมันรักษาฟรีไง ยาฟรีไง มันเลยมีช่องโหว่ บุ้คคิวยาก รอนาน จะรวยจนรักษาแบบเดียวกัน
ยกเว้นยอมทุ่ม โทรให้หมอพิเศษมาบ้าน ค่าเจอหมอที่บ้านค่ะ 200ปอนด์ (คูนเอาเอง) ไม่รวมค่ารักษาและยา ถ้าหาหมอฟัน ค่าเจอหมอ 125ปอนด์ เจออย่างเดียวนะ ตามนั้น

พอละ เข้าใจตรงกันละนะ ว่าทำไมฝรั่งหนีมาอยุ่ไทยกันเยอะ ทำไมเราถึงรักประเทศไทยมาก
ถ้าเปนไปได้ก็อยากกลับบ้านเรา จบแค่นี้ ยาวไปละ
อ่านจบกดfc ให้ชื่นใจหน่อยนะ

#ฮูหยินรักประเทศไทย
#แม่บ้านอังกฤษ

 

ขอบคุณข้อมูลจาก :  Hooyin Brarypaul

เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ๆ
- ไม่สามารถ copy ข้อความจากที่อื่น แล้วนำมา paste ในช่องแสดงความคิดเห็น
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ
error: