หมดไฟ หมดทุน! “ถั่วแระ เชิญยิ้ม”เปิดใจเบื้องลึกเชียร์ไทย พักหลังหายไปไหน? จะกลับมาเชียร์อีกหรือไม่?





 

สกู๊ปจาก : ไทยรัฐออนไลน์

ช่วงนี้มหกรรมกีฬาซีเกมส์กำลังร้อนแรง ทีมชาติไทยตบเท้าไปแข่งขันกีฬากับเหล่าบรรดาประเทศอาเซียน ซึ่งที่ผ่านมา เราจะเห็นนักเชียร์กีฬาคนไทยหลายคนตามติดขอบสนามอย่างใกล้ชิด ซึ่งใครจะรู้ว่า กว่าคนเหล่านั้นจะไปถึงขอบสนามได้ ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยทีเดียว

ถั่วแระ เชิญยิ้ม หรือ ศรสุทธา กลั่นมาลี ศิลปินตลกผู้นี้นับว่าเป็น “ผู้บุกเบิก” นักเชียร์กีฬาอาชีพ ที่ตามติดทุกการแข่งขันมหกรรมกีฬาระดับประเทศ เช่น ซีเกมส์ เอเชียนเกมส์ หรือแม้กระทั่งโอลิมปิก ซึ่งการเดินทางไปเชียร์กีฬาแต่ละครั้งย่อมใช้เงินส่วนตัว ไม่มากก็น้อย

แต่ถ้าคอกีฬาสังเกตดูก็จะทราบว่าช่วงนี้เขาหายหน้าหายตาไป ในโอกาสที่ทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ ได้สอบถามเรื่องร้อนๆ “ถั่วแระ แฉสารพัด ซีโกง ซีเกมส์ ทิ้งท้ายเจ็บใครจะหน้าด้านมากกว่ากัน!” ยังได้สอบถามถึงสาเหตุที่เขาหายหน้าหายตาไปด้วย

 

 

ถั่วแระ ยอมรับว่า ตอนนี้หมดไฟ หมดทุน แต่ก็กำลังเล็งๆ ตั้งชมรมกองเชียร์อยู่ เพื่อเป็นการระดมทุนเพื่อไปเชียร์ทีมชาติไทย อย่างไรก็ตาม ส่วนตัวแล้วรู้สึกแปลกใจเหมือนกัน เพราะเห็นสโมสรฟุตบอลต่างๆ เวลาไปเชียร์ทีมรัก ก็ไปเชียร์กันอย่างเอิกเกริก เขาเอาทุนเหล่านี้มาจากไหน เวลาแข่งขันกีฬาระดับ โอลิมปิก ซีเกมส์ หรือ เอเชียนเกมส์ ทำไมกองเชียร์เหล่านี้ไม่มาเป็นหน้าเป็นตาให้กับประเทศ ซึ่งก็จะมีเพียง 4-5 คน ที่ไปวนๆ กัน มี ดักแด้ โดโด้ ไอ้เงาะ ซึ่งพวกนี้รุ่นหลังผมทั้งนั้น

“ส่วนตัวผมเองโตแล้ว การจะไปขอเงินสนับสนุนผู้หลักผู้ใหญ่ก็ลำบาก โดนถามกลับมา “ไอ้ถั่วแระ มึงมีธุรกิจร้านก๋วยเตี๋ยวใหญ่โต พี่มันไม่เกี่ยวเลย นี่มันของเมีย” หรือ “มึงเป็นถึงนายกสมาคมตลก ยังมาขอตังค์ไปเชียร์อีกหรือ” ก็เพราะมันไม่มีระบบแบบนี้ ทำให้ กกท. ก็เลยเสนอให้เราทำเป็นเรื่องเป็นราว ด้วยการจัดตั้งสมาคม หรือ ชมรม ได้หรือไม่ การจะมาขอเงิน มาขอเป็นคนๆ แบบนี้เขาให้ลำบาก”

 

 

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ถั่วแระ ก็เล่าถึงประสบการณ์ในอดีตที่ผ่านมา พร้อมตั้งคำถามคาใจไว้ว่า พวกตนนักเชียร์มีแค่ประมาณ 10 กว่าคน ในขณะที่บางคน เขาพาญาติมิตรไปดูกีฬาด้วยมากมาย ซึ่งผู้ติดตามเหล่านี้ ใครเป็นคนจ่ายค่าตั๋ว หรือ จ่ายค่าที่พักให้ เงินตรงนี้เล็ดลอดไปหรือไม่

 

 

“ผมถามว่าผู้ใหญ่กี่คนที่ได้ตั๋วไปดูซีเกมส์ โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ เช่น ที่พัก ที่กิน บางคนพาลูกเมียไปช็อปปิ้งได้กี่คน แต่ไอ้ 10 คนนี้ (พวกกองเชียร์) ดูแลมันหน่อยได้ไหม ซึ่งเรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นเมื่อก่อน แต่ปัจจุบัน ผมไม่รู้…”

มีอยู่ครั้งหนึ่งในอดีต ตนกำลังเชียร์ๆ อยู่ ก็มีคุณหญิงคุณนาย มาพูดข้างๆ “ไปเหอะ ไปช็อปปิ้งดีกว่า” ถั่วแระ กล่าวอย่างมีอารมณ์เล็กน้อย คิดในใจว่า “โอ้โห…คุณมาเชียร์อะไร?”

ที่ผ่านมา หมดไปเยอะไหม กับการเป็นนักเชียร์กีฬา ถั่วแระ ตอบสวนทันควัน เยอะครับ…แต่ละครั้งโดนไปเป็นแสน บางทีได้ผู้สนับสนุน แต่บางทีไม่ได้พึ่งใคร ไปเอง ซื้อตั๋วเอง บางทีมาด้วยกัน แต่ส่งไปอยู่อีกที่หนึ่ง ไปไหนไม่ได้ ต้องขอติดรถคนอื่นไป ซึ่งสนามบางแห่งอยู่ห่างกัน 60-70 กม. ก็ต้องขอติดรถนักข่าวไปบ้าง ไปถึงบางสนาม

“คนที่เชียร์เป็นอาชีพ กับ อาชีพเชียร์ นั้นแตกต่างกัน คนที่มีอาชีพเชียร์ นั้นต้องได้ตังค์นะ แต่การเชียร์เป็นอาชีพ มันเสียตังค์ ถามว่าเสียเงินไปมากน้อยแค่ไหน ผมบอกไม่ได้ เพราะจำไม่ได้แล้ว มันขึ้นอยู่กับว่าเราไปที่ไหน และฟุ่มเฟือยแค่ไหน อย่างที่ประเทศจีน เราเข้าใกล้รังนก (สนามรังนก) มันไม่ได้เลยนะ เราได้แต่อยู่ข้างนอก สื่อก็มาจับภาพแล้วก็ถามว่าทำไมไม่เข้าไปข้างใน…อ๋อผมไม่มีตังค์ซื้อตั๋ว ซึ่งราคาตั๋วบางครั้งก็ราคา 6,000-7,000 บาท ซึ่งบางครั้งสมาคมกีฬาฯ ก็ไม่ได้ช่วยเราทุกครั้ง”

ถั่วแระ เล่าต่อไปว่า บางทีเจอผู้ใหญ่มีเงิน ก็ถาม “ถั่วแระ กินข้าวยัง” อ๋อ ยังครับ จากนั้นก็ยื่นเงิน 5,000 บ้าง 10,000 บ้างก็มี นักเชียร์บางคนได้เงินมา บอกให้เอามาแบ่งกัน ก็บอกว่าเขาไม่ได้ให้มาแบ่ง เจอแบบนี้ก็มี ซึ่งเรื่องแบบนี้ตนไม่อยากเอ่ย เพราะจะทำให้โกรธกัน

 

 

เมื่อถามว่า ชมรมนักเชียร์กีฬาจะเป็นรูปเป็นร่างเมื่อไร นักเชียร์กีฬาตัวยงตอบว่า คงต้องใช้เวลาสักพัก ทีแรกว่าจะตั้งเป็นสมาคม แต่ตนเป็นนายกสมาคมตลกอยู่ จะมาเป็นนายกอีกสมาคมไม่ได้ จึงคิดว่าจะตั้งเป็นชมรม โดยใช้สมาคมศิลปินตลกมาควบคุมดูแลชมรมเชียร์กีฬา ซึ่งตอนนี้กำลังหาผู้หลักผู้ใหญ่เป็นที่ปรึกษา

อย่างไรก็ตาม เมื่อเร็วๆ นี้ ผมได้รับคำชวนจากหลวงพ่ออลงกต วัดพระบาทน้ำพุ ให้มาเป็นนายกสมาคมเชียร์กีฬา ซึ่งทางหลวงพ่ออยากที่จะตั้งสมาคมเพื่อไปเชียร์กีฬาระดับโลก ซึ่งตนบอกว่าไม่ได้ หลวงพ่อเลยจะให้เป็นอุปนายกฯ ซึ่งจะมีการพูดคุยกันวันศุกร์นี้ จะมีการโปรโมตระบบกองเชียร์ของหลวงพ่อ ซึ่งผมเองก็ยังไม่รู้ว่าจะได้ไปเชียร์ที่มาเลเซียหรือไม่ เดี๋ยววันศุกร์นี้ก็คงจะรู้.

เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ๆ
- ไม่สามารถ copy ข้อความจากที่อื่น แล้วนำมา paste ในช่องแสดงความคิดเห็น
- ไม่สามารถใส่ชื่อเว็บไซต์ใด ๆ ก็ตาม ลงในช่องแสดงความคิดเห็น
- ระบบสามารถรับข้อความ ได้สูงสุดเพียง 2,000 ตัวอักษร ต่อหนึ่งครั้ง
- ผู้ดูแลเว็บไซต์ จะลบข้อความที่ไม่เหมาะสม และข้อความโฆษณาสินค้า หรือบริการ
error: